Wat een naaidoos

Van de week eindelijk de naaidoos op de kop getikt die ik al een aantal jaar wil hebben. Het ding is lekker truttig, maar heerlijk groot voor al mijn naaigerei. De bedoeling is wel om hem nog wat te stylen binnenkort. Het liefst zou ik hem wit maken, want ik vind dit wel erg donker. Maar volgens manlief is dat -vanwege de scharnieren- geen optie...*zucht* Waarom vergeet ik nu steeds dat ik dat soort dingen niet met die kerel moet overleggen, maar het gewoon lekker eigenwijs moet doen. Wellicht om dan aan het einde te constateren dat het geen succes was, maar toch...
Manlief lijkt het beter om het geheel alleen op te schuren en zo het lichtere resultaat de krijgen.

Mmm.

Nou goed, ik denk er nog even over na en ga alvast op zoek naar schattige nieuwe knopjes om erop te zetten.
En eh, nee dat ga ik dus maar niet eerst overleggen,...die schroef ik er op als 'ie er niet bij is. Hihi.